عشق که عید نمی داند

باز باران

باز باران با ترانه می خورد بر بام خانه

خانه ام کو ؟؟؟ خانه ات کو ؟؟؟ آن دل دیوانه ات کو ؟؟؟

روزهای کودکی کو ؟؟؟ فصل خوب سادگی کو ؟؟؟

یادت آید روز باران گردش یک روز دیرین

پس چه شد دیگر ؟ کجا رفت خاطرات خوب و رنگین ؟؟؟

در پس آن کوی بن بست در دل تو آرزو هست ؟؟؟

کودک خوشحال دیروز

غرق در غم های امروز

یاد باران رفته از یاد

ارزوها رفته بر باد

بــاز بــــاران بــاز بــــاران

می خورد بر بام خانه

بی ترانه

بی بهانه

شایدم گم کرده خانه ....

چیکار کنم!!

آی عشق ادرکنی(عج)

آقا"تقصیر"شما نیست...

که"تصویر"شما نیست

من آیینه ای پر شده از

گرد و غبارم..!(خودت ببخشم آقا)

گفتگوی سالم

حرف دلم

گاهی می خواهم حرفهای دلم را از نگاهت دور کنم...

یا بهونه ندیدنتو الکی واسه دلم جور کنم...

اما نه!!!

آخر آن روز می آید که نگاهم به نگاهت گره خورده،و واژه دل معنی کند...

شاید هم بگوید دوستت دارد...

آخر مگر عشق به این سادگی ها میمیرد!!!

رسم زمونه

لذت

وابستگی

در دلم عشق است و وابستگی...

عشقی برای رفتن...

و

وابستگی برای ماندن...

گر بروم ماندن را چه کنم؟...و اگر بمانم رفتن را...
.
.
.
منادی در دلم فریاد بر می آورد...که برو!
برو!...که ماندن در رفتن است...
برو!...برو که عشق سرشار از وابستگی هاست...
برو که رفتن اوج زندگی هاست...
.
.
.
دنیا سرای ماندن نیست...
چه از نوع حقیقی اش چه از نوع مجازی!...که هر دو سرابی بیش نیست...
باید رفت...
باید رفت تا رسید...

آقا

نسل جوان گره گشای دوره های سخت و محنت های بزرگ است

و وقتی وارد میدان می شود گره های ریز و سخت گشوده خواهد شد.